Başkenti Eutropia olan topraklara girdiğinde yolcu, geniş ve dalga dalga bir yaylaya dağılmış, aynı büyüklükte, pek de farklı olmayan, bir değil, birçok kent görür. Eutropia bunlardan biri değildir, bu kentlerin tümü birlikte Eutropia’dır; yalnız bir tanesinde oturulur, diğerleri boştur; sıraya bindirilmiş bu. Nasıl, anlatayım: Eutropia sakinleri üzerlerinde müthiş bir yorgunluk hissettiklerinde ve kimsenin artık mesleğine, akrabalarına, evine ve sokağına, borçlarına, selamlanacak ya da selamladığı kişilere katlanamadığı gün, kentin tüm nüfusu boş ve yeni gibi orada onları bekleyen, herkesin değişik bir meslek ve değişik bir eş bulacağı, pencereyi açtığında değişik bir manzara göreceği, akşamları vaktini başka şeyler, başka arkadaşlıklar, başka dedikodularla geçireceği komşu kente yerleşmeye karar verirler. Genel görünüşü ya da eğimi, su yolları ya da rüzgarları açısından biri ötekinden biraz farklı görünen kentler arasında taşına kadar yenilenir böylece yaşamları. Toplum yapıları çok büyük refah ve yetki farklılıkları üzerine kurulmadığından, bir işlevden diğerine geçiş neredeyse sarsıntısız olur; çeşitliliği sağlayan, değişik işlerin çokluğudur; öyle ki birinin, yaşamı süresince daha önce kendisinin olmuş bir mesleğe döndüğü nadiren görülür.

Böylece kent farksız bir yaşamı, kendi satranç tahtasının boş kareleri içinde, bir aşağı bir yukarı yer değiştirerek yineler: kent sakinleri aynı sahneleri değişik oyuncularla oynar bu kez; vurguları değiştirerek aynı fıkraları anlatır, ağızlarını aynı esnemelerle açarlar alabildiğine. İmparatorluğun bütün kentleri arasında hep kendine benzer kalan tek kent Eutropia. Maymun iştahlıların tanrısı Merkür kutsal saydığı kent için bu anlaşılmaz mucizeyi düşünmüş.

Görünmez Kentler, sy. 108